Swięto Wcielenia Pańskiego

Łk 1,26-38

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.

Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”.

Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie.

Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”.

Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?”

Anioł jej odpowiedział: „Duch święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna, i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”.

Na to rzekła Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według twego słowa”. Wtedy odszedł od Niej anioł.
 Dzień Zwiastowania, Dzień Wcielenia - od tego dnia zaczyna się chrześcijaństwo. To jest nasz początek z łaski Boga. Bóg, wcielając się w ciało w TYM DNIU stworzył Kościół. Pierwszą jego członkinią była Maryja. ""Oto ja służebnica, niech mi się stanie według słowa twego." Potem Bóg wcielony w człowieka wyrzekł te same słowa podczas Kazania Na Górze" Ojcze Nasz.... Niech będzie wola twoja...". Nie musimy zmieniać tradycji by ten dzień co roku był szczególny. Wpleciony jest w Wielki Post i to daje wyjątkową okazję do Kontemplacji i przeżycia początku zbawienia Chrystusowego. Czasami spotykam się z poglądem, że w zasadzie Dzień Narodzin Pańskich powinien być pierwszą stacją Drogi Krzyżowej. Ja sobie myślę, że drugą. Pierwsza to Dzień Wcielenia Pańskiego. Po to Przyszedł, by na krzyżu za nas umrzeć.