Ikony w Kościele Rektorskim p.w. Ducha Świętego w Bydgoszczy

Przeczytaj - recenzja na stronach Diecezji Bydgoskiej:

IKONA I ROK OSÓB KONSEKROWANYCH

ZAPRASZAM!!!!

krłótka fotorelacja z wernisażu autorstwa P. Mirosława Rzeszowskiego (wielkie podziękowania):

Ikona Świętego Huberta

Zakończyliśmy pisanie ikony Świętego Huberta. Przeznaczona ona jest do kapliczki przy Pustelni na Świętej Górze Polanowskiej. Na prośbę Kustosza Sanktuarium postanowiliśmy napisać klasyczną, kanoniczną ikonę nie odwołującą się do naiwno-ludowych przedstawień tego kapłana i biskupa.
Jednocześnie Renata osiągnęła trudny cel - ożywienie nowej, męskiej twarzy, nie bazującej na powielanych wzorach z innych ikon. Na pewno jej się to udało. Szczerze gratuluję i podziwiam moją współpracowniczkę.
wymiar ikony 52cm x 75cm. Podobrazie dębowe, złocenia 24K. Musi wytrzymać wiele lat w kapliczce.

Zaproszenie na wystawę i wernisaż w Krajence.

Zapraszam do obejrzenia fotorelacji zamieszczonej na PZL 24 z otwarcia wystawy moich ikon:

FOTORELACJA Z WERNISAŻU

Świete Oblicze jesień 2014

Dawno czułem potrzebę napisania w mojej wersji ikony odnoszącej się do Mandylionu novgorodzkiego, kanonicznej ikony z 12 wieku,
. Wreszcie skończyłem. A oto efekt:

Ikona ma wielkość 56 x 65 cm. Wykonana jest na płycie fornirowanej z początku XX wieku.
Technologia tradycyjna. Płótno, leukas, złocenia, malatura, werniksy. Włosy Chrystusa wykonane reliefem sznurkowym.

Święty Apostoł Jakub Starszy - patron Lęborka i pielgrzymów

Diecezjalne Sanktuarium Św. Jakuba Apostoła Parafia Rzymskokatolicka p.w. Świętego Jakuba Apostoła

moment poświęcenia ikony Świętego Jakuba Apostoła Patrona Pielgrzymów i .... Lęborka.

Zaprawdę godne to i radosne gdy poprzez takie uszanowanie ikony - wizerunku Świętego czci się samego patrona. Dobrze że tak godna forma zaistnienia ikony w przestrzeni świątyni katolickiej wraca do swoich korzeni. Franciszkanom z Lęborka BÓG ZAPŁAĆ.

Jan Chrzciciel do deesis

Wreszcie ukończyłem pierwszą ikone do deesis jakie tkwi w mojej głowie od dawna.
To wizerunek Jana Chrzciciela. Pisanie ikon z Jego wizerunkiem sprawia mi radość i mam przekonanie o słuszności drogi. Wręcz czuję przyjemny obowiązek podejmowania takiej pracy.
Święty Janie. Jesteś przy mnie, wiem. Szkoda że jestem za głupi by umieć tę bliskość wykorzystać tak jak powinienem. Pomódl się w mojej intencji do Pana bym zasłużył na Twoją obecność i pomoc.

ELEUSA dla Głogowa

Dzisiaj zakończylismy pisanie ikony Eleusy dla przyjaciół w Głogowie.
Wielkość 47cm x 60cm
Jako wzór wybraliśmy współczesną ikonę grecką.
Staraliśmy się zachować to wszystko co poruszyło nas w oryginale.
Matko Boża, niech ta ikona będzie naszą modlitwą - podarunkiem w dzień Twoich urodzin.

Matko Jezusa, módl się za nami.

/ze strony http://www.sp.ceti.pl/:
ELEUSA:
Tradycja Kościoła przypisuje pierwsze ikony Matki Bożej św. Łukaszowi Ewangieliście. Miał on namalować trzy wyobrażenia zaraz po zesłaniu Ducha Św. Jedna z nich należy do typu Hodigitria (Odegetria) czyli "ta, która jest przewodniczką w drodze". Dziewica i Dzieciątko Jezus są przedstawione frontalnie, twarzą ku widzowi. Obie postacie przedstawione w sposób majestatyczny i dostojny. Wizerunek ten podkreśla przede wszystkim Boskość Dzieciątka. Druga miałaby przedstawiać samą Najświętszą Dziewicę. Jednak wiadomości co do jej kształtu i powstania są niejasne. Łączy się ją z wyobrażeniem Matki Bożej z cyklu ikonograficznego Deesis, tzn. Matki Bożej kierującej swą modlitwę do Chrystusa. Trzeci typ ikony przypisywany św. Łukaszowi zwany jest Umilenije (Eleusa), to znaczy miłościwa, współczująca lub Matka Boża czułości. Przedstawia Maryję i Dzieciątko Jezus w geście wyrażającym czułość, który podkreśla naturalne ludzkie uczucia, matczyną serdeczność i miłość. Poza ikonami przypisywanymi św. Łukaszowi, tradycja wschodnia mówi o ikonie powstałej w cudowny sposób, a nie sporządzonej ludzką ręką, tzw. Matka Boża Liddyjska. Cudowne pochodzenie tej ikony było z pewnością przyczyną, dla której łączono ją z wizerunkiem Jezusa Chrystusa nie ludzką ręką uczynionego (Acheiropoietos). Cudowną opowieść o jej powstaniu włączano do liturgii wielu ikon Najświętszej Dziewicy, np. do liturgii Matki Bożej Kazańskiej.   Najstarsze przekazy historyczne dotyczące ikon św. Łukasza pochodzą z VI wieku. Historyk bizantyjski Teodor zwany Lektorem opisuje przesłanie do stolicy Konstantynopolu z Jerozolimy przez cesarzową Eudoksję ikony św. Łukasza dla swej siostry Pulcherii.  Zaś św. Andrzej z Krety i German, patryjarcha Konstantynopola wspominają o tejże ikonie znajdującej się w Rzymie. Miała ona być namalowana za życia Najświętszej Maryi Panny i przekazana do Rzymu "dostojnemu Teofilowi", które wymieniają Ewangelia św. Łukasza i Dzieje Apostolskie. 

Kolejne wieki czci oddawane świętym ikonom Najświętszej Maryi Panny przynoszą kolejne wydarzenia. Tak oto z końcem XI a początkiem XII wieku posiadamy pierwsze świadectwa o istnieniu najstarszej ikony typu Eleusa , zwanej Matką Boską Włodzimierską. Jej kult szczególnie rozpowszechnił się na Rusi Kijowskiej. Sam papież Jan XXIII ogłosił ikonę Matki Bożej Włodzimierskiej symbolem i patronką jedności Kościoła. Nie jest to bynajmniej demagogia, ale uzmysłowienie sobie wielkiej roli jaką odgrywa Matka naszego Boga w jedności chrześcijan wszystkich Kościołów. Ikona pochodzi najprawdopodobnie z Konstantynopola z czasów dynastii Komnenów. Badania historyczne oraz konserwatorskie plasują ją między 1125 a 1130. Wówczas to patryjarcha Konstantynopola Łukasz miał ją ofiarować Jurijowi Dołgorukiemu, księciu Kijowa. Od tego momentu jej historia jest opromieniona wieloma cudami wraz z cudownym umiejscowieniem jej we Włodzimierzu. Książe chcąc rozsławić cudowny wizerunek Matki Bożej wybrał się, w podróż na północ Rosji. W pewnym momencie konie i cały orszak odmawiają posłuszeństwa. Książe wraz ze świtą, chcąc uprosić pomoc od Boga, odprawił przed ikoną, krótkie nabożeństwo (moleben), co odmieniło całą sytuację. Wydarzenie miała miejsce w okolicach Włodzimierza. 

Ikona Świętego Jakuba Patrona Pielgrzymów dla Sanktuarium w Lęborku

Wielkość 70x92cm
I napisaliśmy drugą ikonę na szlak pielgrzymkowy Świętego Jakuba.
Pierwsza ŚWIĘTY JAKUB POGROMCA MAURÓW wita pielgrzymów na Świętej Górze Polanowskiej. A ta ikona ŚWIETY JAKUB PATRON PIELGRZYMÓW opiekuje się pielgrzymami z sanktuarium w Lęborku.
Zawieźliśmy ją, ja i Renata, do Polanowa, gdzie odebrał ją kustosz Sanktuarium w Lęborku.
Też rodzaj pielgrzymki naszej i Świętego.

Błogosławiony Jan Łobdowczyk

Zakończylismy dzisiaj pisanie ikony Błogosławionego Jana z Łobdowa.
Ikona słuzyć będzie Franciszkanom na Świętej Górze Polanowskiej.
Projekt i przygotowanie Andrzej Binkowski, Renata Kowalczyk.
Malatura Renata Kowalczyk
Złocenia, podobrazie i werniksy Andrzej Binkowski

Wikipedia tak go przedstawia:

Jan z Łobdowa (Łobdowczyk, Lobedanus, Lobedau, Jan z Torunia) zm. 1264, franciszkanin, błogosławiony katolicki.

Urodził się w Łobdowie w ziemi chełmińskiej w polskiej rodzinie rycerskiej. Początkowo działał w klasztorze toruńskim, potem także w Chełmży iChełmnie, gdzie spędził większość swego życia. W 1256 r. został spowiednikiem bł. Juty z Chełmży, co świadczy o tym, iż był uważany za znaczny autorytet duchowy. Prawdopodobnie był dobrym teologiem. Przed rokiem 1260 zaniechał szerszej działalności i osiadł w klasztorze chełmińskim, gdzie zmarł w 1264 r. Według przekazów był mistykiem, często w ekstazach miał widzenia Matki Bożej z Dzieciątkiem.

Jego grób otoczono kultem, stał się patronem flisaków i rybaków pracujących na Wiśle. W XVI w. jego kult zaczął zanikać, jednak w XVII i XVIII w. został wznowiony dzięki zabiegom franciszkanów chełmińskich i biskupów chełmińskich. Kult zanikł prawie całkowicie w XIX w., po kasacie klasztoru franciszkanów w Chełmnie.

Czasami i o mnie piszą....

Artykuł z PZL 24 (kliknij)

Jedno jest Ciało i jeden Duch...

W czwartek 08 maja byłem w Czarnkowie. Renata miała tam wernisaż w Miejskim Centrum Kultury. Pojechaliśmy dość wcześnie, tak że po ustawieniu wystawy mieliśmy czas na obiad w restauracji i na odwiedziny w kościele p.w. Świętej Marii Magdaleny. Podziwialiśmy piękne barokowe wnętrze. Pod ścianą na stoliczku stał duży szklany kulisty pojemnik a w nim.... " Słowo Boże na dziś dla Ciebie..." - czyli pocięte wersety z Pisma Świętego. Sięgnąłem po jeden werset. I to prawda. Tam było Słowo Boże dla Nas, dla mnie i Renaty. Tak to odczytałem bo werset był wyjątkowo trafny i odnoszący się do naszej wspólnej działalności ikonopisarskiej i wspólnej codzienności.

Fragment Listu do Efezjan:
Ef 4, 4:
 Jedno jest Ciało i jeden Duch, bo też zostaliście wezwani do jednej nadziei, jaką daje wasze powołanie.

Nie mogliśmy się nie spotkać na drodze, którą On dla nas wybrał.

IKONY I CERKWIE

Wernisaż 10.05.2014 roku

Wystawa czynna przez miesiące maj i czerwiec

IKONOMUZYKA - rekolekcje wielkopostne

Trudno to nazwać wystawą, trudno koncertem. W Pile w kościele p.w. Naświętszej Maryi Panny odbyły się rekolekcje artystyczne, czyli ikony ilustrowały utwory muzyczne, albo muzyka otwierała dusze na kontemplacje ikony. Kasia Chrzan wraz z grupą przyjaciół dała tak piękne kameralne przedstawienie, że chciałbym by podobne przeżycie powtarzało się przed każdymi większymi świętami.
Link do fragmentów KONCERTU:
KONCERT
To dwa zdjęcia z WYDARZENIA

Ikona Męki Pańskiej - przygotowanie do Święta Zmartwychwstania

W tym roku jako duchowe przygotowanie do Świąt Zmartwychwstania Pańskiego napisałem ikonę Krzyża Pasyjnego. 90 x 60cm.
Zakończyłem pisanie drugiego kwietnia.
Nie udalo mi się zrobić dobrego zdjęcia, dlatego jest jakie jest. Mozę jak trafię na kogoś z dobrym aparatem i będzie sprzyjała pogoda, to powtórzę fotografię.

Troszeczkę przy wykończeniu pomogła mi Renia. Ma zacięcie do malowania drobnych szczególów.

Jan Paweł II patrzy na nas

Dzisiaj wyjątkowo prezentuję prace wykonaną w pracowni Agios, ale autorstwo należy całkowicie przypisać art. plas. Renacie Kowalczyk. Mój wkład ograniczył się do przygotowania podobrazia, metodami klasycznymi. Grunty są wyłącznie naturalne.
A o samym obrazie:
Wielkość 98 x 130xm
Zakończony w dniu 08.04.2014 roku  parę dni przed kanonizacją Papieża.

Zbliża się kanonizacja Naszego Papieża. Ten Jego wizerunek zyskuje cechy ikony. Postać przebóstwiona, Święty patrzy na nas wprost, sięga wzrokiem sumienia. To nie jest portret, tylko obraz wnętrza Jana Pawła, przekaz jaki nam zostawił w sercach.

Chersońska (Kaspierowska) ikona Matki Bożej

Dzisiaj zakończyłem pisanie kolejnej wersji ikony Chersońskiej wg wzorca który jest ze mną od początku pisania ikon.

Ikona wykonana jest na desce o wymiarach 56cm x 66cm, Płótno z leikasem ma kształt połączonych postaci Maryji i Jezusa.

Oto krótka historia ikony autorstwa Jarosława Charkiewicza /cytat/:

Chersońska Ikona Bogarodzicy
/Korsunskaja Ikona Bożijej Matieri/

Chersońska Ikona Matki Bożej zgodnie z tradycją została napisana przez ewangelistę Łukasza.

Jedna z wersji historii ikony mówi, że w 988 r., podczas chrztu Rusi, została ona przeniesiona z greckiego wówczas Chersonu do Kijowa. Stamtąd przeniesiono ją do Nowogrodu, a później do Moskwy, gdzie umieszczono w soborze Zaśnięcia Matki Bożej

Druga, o wiele bardziej szeroka, wersja mówi, że ikona ta została przeniesiona na Ruś dopiero w końcu XII w. Uczyniła to córka księcia połockiego Jerzego Predsława, która z czasem została znaną księżną-mniszką Eufrozyną z Połocka. Bogobojna księżna założyła żeński monaster z kamienną cerkwią ku czci Zbawiciela. Kiedy wspólnota okrzepła, postanowiła wznieść następną świątynię, tym razem ku czci Bogarodzicy i ozdobić ją starożytną ikoną Matki Bożej, którą według tradycji napisał sam ewangelista Łukasz.

Księżna Eufrozyna zdecydowała się wejść z posiadanie ikony korzystając z pośrednictwa spokrewnionego z książętami połockimi greckiego rodu Komnien. Wysłała do cesarza Michała i patriarchy Łukasza swojego sługę Michała ze szczodrymi darami. Jej prośba została spełniona i ikona została przywieziona na Ruś. Księżna przyjęła dar z wielką radością, ozdobiła ikonę złotem i drogimi kamieniami oraz w 1173 r. umieściła ją w nowo zbudowanej świątyni Bogarodzicy. Przebywała w niej przez ponad 60 lat, niejednokrotnie będąc źródłem cudownych uzdrowień modlących się przed nią pielgrzymów

W 1239 r. książę Aleksander Newski ożenił się z córką księcia połockiego Briaczysławą. Uroczystości miały miejsce w mieście Toropiec, w tej samej cerkwi, gdzie księżna pozostawiła przywiezioną ze sobą ikonę Matki Bożej.

Na odwrotnej stronie ikony znajduje się wizerunek św. Mikołaja.

Święto Chersońskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest 9/22 października. 

Jarosław Charkiewicz

Apostoł Jakub pogrormca Maurów

Ikonę przeznaczoną do Sanktuarium na Świętej Górze Polanowskiej skończyliśmy pisać w dniu 06.03.2013 roku. Atrybuty Zwycięzcy Maurów ikona uzyskała na życzenie kustosza Sanktuarium, O. Janusza Jędryszka. Dla nas Święty Jakub okazał się łaskawym ale i wymagającym "klientem". Czuliśmy podczas pracy jego uważne spojrzenie. Chyba i zaprzyjaźniliśmy się z Apostołem, bo to druga praca z Jego wizreunkiem. Wielkość ikony 70cm na 93cm. Waga ok. 25kg.

Legenda o św. Jakubie
autor: Anna Ceglińska
/fragment/

    Wiele miejsc, posiadających jakąś legendę staje się celem pielgrzymek. Jeśli jest ono przedmiotem cudownej opowieści, może szybko stać się punktem odniesienia dla odwiedzających. Santiago de Compostela też posiada swoją historię. Już sama nazwa miasta, które, podobnie jak w wiekach średnich, od kilkunastu lat corocznie odwiedza tysiące pielgrzymów, posiada etymologię związaną z kultem jakubowym.

Jakub Starszy był synem Zebedeusza, bratem świętego Jana Ewangelisty. Różne źródła podają, że wraz z grupą uczniów przybył do Hiszpanii prowadzić na północy kraju prace misyjne (lata 33-43 n.e.), jednak z powodu niepowodzeń misji wrócił z powrotem do Ziemi Świętej. Tam zginął torturowany z rąk Heroda I Agrypy około roku 44 n.e. Wtedy świadkowie jego męczeńskiej śmierci zabrali ciało apostoła w kamiennym sarkofagu na łódź i odpłynęli, aby złożyć jego szczątki w innym, bezpiecznym miejscu. Przez Morze Śródziemne dotarli do Gibraltaru, skąd przedostali się na Ocean Atlantycki i przybili do północno-zachodniego krańca Półwyspu Iberyjskiego.

Dokładne miejsce przybicia łodzi to według legendy obecna miejscowość Finisterre, po łacinie znaczy to "koniec ziemi". Ten zachodni skrawek Hiszpanii był wówczas rzeczywiście końcem świata. Świadomość epoki nie znała innych kontynentów. Tu też kończyło się wówczas rzymskie panowanie nad Europą.

Właśnie u wybrzeży północnej Hiszpanii uczniowie Jakuba wydostali ciało na brzeg, zanieśli je kilkadziesiąt kilometrów w głąb lądu i pochowali na wskazanym miejscu. Podobno miał poprowadzić ich tam anioł. Miejsce pochówku zostało okryte tajemnicą z powodu wcześniejszych prześladowań w Ziemi Świętej. Zabroniono nawiedzania i kultu, a z czasem też zapomniano gdzie dokładnie spoczywają szczątki apostoła.

Dopiero po ośmiu wiekach od tamtych wydarzeń wyszła na światło dzienne wiedza o miejscu grobowca apostoła. Między latami 788 a 838 (niektóre źródła określają datę odnalezienia sarkofagu na 813 r.) odkryto relikwie, które uznano za jego szczątki. W legendach z tamtego okresu, m.in. autorstwa Izydora z Sewilli, podaje się, że pustelnik o imieniu Pelagiusz miał objawienie, w którym usłyszał, że "pole gwiazd" przywiedzie go na miejsce i ukaże mu grobowiec świętego już wtedy Jakuba. Święty Jakub to po hiszpańsku Santiago, a pole gwiazd po łacinie to campus stella. Stąd wywodzi się nazwa osady, w której zbudowano później sanktuarium: Santiago de Compostela.

Apostoł zyskał nawet przydomek Matamoros, czyli "pogromca Maurów". To jego posłannictwu przypisywano zwycięstwo w mitycznej bitwie pod Clavijo koło Logrono w 844 r. (istnieją spory co do tego, czy bitwa ta miała faktycznie miejsce). Starły się tam wojska dowodzone przez króla Asturii Ramira I z oddziałem Arabów wiedzionych przez Abderramana II. Jakub miał się wówczas ukazać na czele wojsk chrześcijańskich na białym rumaku z mieczem w dłoni. (Od tego miecza wywodzi się tzw. krzyż św. Jakuba, koloru czerwonego, którego ramiona przypominają głownię miecza. Miecz jest atrybutem apostoła, gdyż był narzędziem jego męczeńskiej śmierci). Dodał rycerzom ducha walki i pomógł zwyciężyć niewiernych, w ten sposób stał się opiekunem rekonkwisty. Walczący chrześcijanie mieli dodawać sobie ducha walki okrzykami San Jago bądź San Tiago.

Rozwój i rozkwit ruchu pielgrzymkowego
Na miejscu grobowca apostoła już w 1078 r. wyrosła na miejscu małej kaplicy romańska katedra, którą poświęcono w 1128 r., a od 1112 r. była siedzibą biskupstwa. W 1120 r. papież Kalikst II ogłosił Santiago stolicą metropolitarną, a w dwa lata później przyznaje kościołowi compostelańskiemu prawo obchodzenia Jubileuszu Roku Świętego. Miał on miejsce wówczas, gdy 25 lipca święto Jakuba przypadało w niedzielę. Wtedy pielgrzymi, którzy spełnili określone warunki uzyskiwali odpust zupełny.

Św. Jakub jest do dzisiaj patronem Hiszpanii i Portugalii oraz walczących z islamem (to szczególnie miało swoje znaczenie w okresie walk krzyżowych, wiele zakonów rycerskich obierało go wówczas za swego patrona). Poza tym jego opiece polecają się podróżni, sieroty, hospicja i szpitale oraz czapnicy i kapelusznicy (w ikonografii jest zwykle przedstawiany w nakryciu głowy). 

Ikona Oblicza Pańskiego /rekolekcje marcowe

Tak się składa, że w historii mojego ikonopisania Oblicze Pańskie, Mandylion, Nierukotwornyj - są zawsze połączone z rekolekcjami i spotkaniami z charyzmatykami. Ta ikona również jest przygotowaniem i efektem rekolekcji jakie prowadził w Pile w dniu 26 marca ks.John Mashabora. Być może dlatego, że otrzymuje się w tym czasie łaskę zbliżenia do Jezusa Żywego. Człowiek otwiera się niezależnie od woli na to spotkanie. Ikonopis ma te ułatwienie, że otwiera się obrazem i udostępnia tę wizję innym. To też element rekolekcji. Dzięki Ci Boże.

Chrystus z Krzyża Zwycięża. Krzyż z San Damiano

Dzisiaj zakończyliśmy pisanie drugiej ikony dla gdańskich Franciszkanów. Jest to Krzyż z San Damiano, czyli krzyż przed którym modlił się gorliwie Św. Franciszek z Asyżu.

Przyznam szczerze że gdyby nie Renata, długo bym się zastanawiał czy podjąć się tego zadania. Wydaje się że wielkość 83 cm na 60 cm jest wygodna do pisania, ale wyjątkowo ta ikona ma tyle ważnych szczegółów, że niektóre i tak trzeba było robić prawie że pod lupą. Koleżanka Renata Kowalczyk ma za sobą bogate doświadczenia ilustratorskie - zilustrowała ponad 20 książek popularnonaukowych dla dzieci i młodzieży.
Pozwoliło jej to na zdobycie niesłychanie precyzyjnego warsztatu, ktory z wykształceniem plastycznym tworzą potencjał z radością wykorzystywany przy ikonach.
Obojgu nam pisanie ikon daje pewien rodzaj spełnienia artystycznego i niewątpliwie wzmacnia wiarę.
To piękne, że Bóg powołuje człowieka właśnie do tworzenia piękna.
Chwała Mu za to.
Błogosław Nam Boże byśmy tworzyli na Twoja chwałę i na pożytek ludziom.
Amen

Matka Boża Brama Niebios - dla Franciszkanów w Gdańsku

Przyszło nam (mnie i Renacie Kowalczyk - czyli pracowni AGIOS) pisać  ikonę Matki Bożej Bramy Niebios inspirowaną wizerunkiem z Sanktuarium na Świętej Górze Polanowskiej. Nasza ikona ma rozmiar 36x53cm,. Ikona przeznaczona jest do wewnętrznej kaplicy Franciszkanów w Gdańsku.
Warto rozprzestrzeniać kult Matki Bożej Bramy Niebios właśnie w wersji z Polanowa. Piękne miejsce i przepiękne Sanktuarium.
Tę wersję ikony napisano za zgodą i inspiracją kustosza i budowniczego Sanktuarium Matki Bożej Bramy Niebios, franciszkanina O. Janusza Jedryszka. Franciszkanie są właścicielami i gospodarzami Sanktuarium.
A oto nasza wersja:

Prawdziwie katolicka a jednak kanoniczna ikona Świętego Józefa Pasterza Baranka

Kilka dni temu zakończyliśmy pisanie ikony Świętego Józefa Pasterza Baranka.
Jako podlinnik posłużyło nam zdjęcie ikony wykonanej przez (chyba) siostrę Miriam z Karmelu w Szczecinie.
Sam pomysł oraz rysunek ogromnie spodobał się O. Januszowi Jędryszkowi - pustelnikowi ze Świętej Góry Polanowskiej. Poprosił nas o wykonanie takiej ikony dla Pustelni. Faktycznie symbolika tej ikony jest bardzo poruszająca, a przeniesienie obrazu piękne.
Oto efekt naszej pracy:

Ikona ŚWIĘTY JÓZEF PASTERZ BARANKA (39 x 55)

Ikonę napisali Renata Kowalczyk i Andrzej Binkowski.
Super, prawda?